Sorduğunuz hangi baharda kaldınız? Geçmişin hangi sayfasını ezberlerlercesine okuyorsunuz? Zararının olduğunu bile bile neden yürüyorsunuz o yollarda?  Bu soruların cevabı var mı, varsa da ne kadar mantıklı? Hayat bana bazen bir oyun gibi geliyor. Sonunu bilmediğin yollarda yürüyorsun ve o yollar her anlamda bir çok duyguyu yaşatıyor. Yürürken yanında olanlar yolun ortasında kaybolabiliyor. Kimi savaşıyor kimi pes ediyor kimi yolun ortasında kalıyor. Tüm bunları yaşarken seçim mi yapıyoruz yoksa mecbur mu kalıyoruz? Tamam tamam daha fazla soru sormayacağım en azından bu satırların bitişine kadar. Bu soruların cevapları aslında tek kelime evet veya hayır, aynı anda veya değil, kalınmışlık veya kalamamışlık, tercih veya mecburiyet hayat böyle bir şey işte en net olduğu zaman bile karmaşaların içinde yürütür. Sonunu düşünmekten anı unutturur. Kafamda o kadar ses varki birini sustursam diğeri çığlık atıyor resmen. Hayal ettiklerim gerçekle örtüşmüyor. Kafamdaki sesler bile bu satırların konularını her ne kadar birbirinden bağlantısızmış gibi görünse de bir bütün halinde yazdırıyor. Belki de parça değil de bütüne odaklanmamız gerekiyor.Hayat zor ve çırpınmadan ucamazsın.Bir kaç başarısız denemeyle de kanatlarını suçlayamazsın