İçimizi yakan ne çok şeye tanıklık edip ne çok da içimizi yakan durumlara, olaylara maruz kalmışızdır. Dünya denilen yer düz görünse de bizim için yokuştan ibaret. Yalnızca her yokuş sonrası bir sandalye önümüze konulmuş önünde de masası yok. Behçet Kemal Çağlar ile birlikte Onuncu yıl marşımızı yazan Çamlıbel, bir dönem Demokrat partide Milletvekilliği yapmış, Yassıada olaylarında bir süre tutuklu kalmış, Eğitimci, Tiyatro yazarı. Şair. Onu en çok  ‘’Han Duvarları’’ şiiri ile tanıyoruz. Han Duvarları, 1922 Mart sabahında ilk defa İstanbul’dan ayrılan şairin Ulukışla’dan Kayseri’ye at arabasıyla yapılan üç günlük yolculuğun hikâyesidir. Çamlıbel’in bu şiirini umutsuz aşkı Şükûfe’ye yazdığı söylenir. Umutsuz aşk demişken bu alt satırları yazan yazarın da yok mu umutsuz aşkı? Şunu da belirtelim ki şairimiz Azize Çamlıbel ile evlenmiştir. Öğretmen olarak Kayseri Lisesine atanan şairimizin şiirinde; Balkan Savaşlarını, Birinci Dünya savaşını, Anadolu insanın bir kuru yaprak misali rüzgârın önünde savrulduğunun izlerini görebiliriz. ‘’Ne savaş kaldı ne hudut…’’ Anadolu; gerçekçi ve sade bir şekilde anlatılmıştır. Okuduğunuzda Anadolu manzarasına tanıklık edeceksiniz. Yaşanılanları derin bir hüzünde anlatmasını ise şairin İstanbul’dan ilk ayrılışına bağlayabiliriz. ‘’ Gurbet muttasıl çekiyor kendine’’  Şu meşhur Nafiz Çamlıbel’in Han duvarları ile ilgili benim de bir anımı sizlerle paylaşayım. Lise yıllarımda koridorlarda gür bir ses ile ifade ederdim şiir bazı mısralarını. ‘’ Yağız atlar kişnedi meşin kırbaç şakladı’’ bir de şiirin bir kısmında; ‘’Garibim namıma kerem diyorlar Aslımı el almış harem diyorlar Hastayım derdime verem diyorlar Maraşlı Şeyhoğlu satılmışım ben’’   Son dizeyi ‘Maraşlı Şeyhoğlu Hacı Murat’ım ben’‘ deyip koştura koştura edebiyat öğretmenime gidip ‘’ Hocam, bu şiiri çok sevdim, devamını bulamıyorum bunu Hacı Murat mı yazmış?’’ diyerek güya Edebiyat Öğretmenizi kandıracaktım. Sonuç güzel bir fırça ile son bulmuştu. Kendini edebiyata vermiş öğretmenimiz şiirin Çamlıbel’e ait olduğunu söyleyip şiirin mısralarını da peş peşe söyleyivermişti. Şiirin de ‘’Bir Ömür Böyle Geçti’ ’kitabında yer aldığını söyleyince ‘’Kaybol hadi buradan!’’ demişti. Şiirdeki mısraları okurken yüzündeki damarların birden bire belirginleşmesine o gün anlam verememiştim. Bugünse diyebiliyorum, Yüzünden de anlaşılırmış insanın derdi. İnsan yüzlerine iyi bakın. Dil susar, insan yüzleri kendini ele verir. Göynümü çekse de yârin hayali Aşmaya kudretim yetmez cibali Yolcuyum bir kuru yaprak misali Rüzgârın önüne katılmışım ben Bugün Faruk Nafiz Çamlıbel’in doğum günü 18.05.1898 Türk edebiyatına ve bizlere çok şey bırakan şairimizin doğum günü kutlu olsun. Şunu da belirtelim Çamlıbel, 8 Kasım 1973 yılında ise vefat etmiştir. Ruhu şad olsun.