Şehirden kaçanlar

ŞEHİRDEN KAÇANLAR Epey den beri şehirden köyüne dönenleri yazıyorum. Bu günde kaportacı Taci ağabey ve lokantacı kemal ağabey. Yıllardır bizim sokakta kaportacılık yapardı Taci ağabey. Çoğu kez oturup dertleşiriz. Tamir ettiği araçların bir çoğundan parasını alamamış. Bu gün yarı deyip atlatıyorlarmış. Bıktım usandım o insanlara gitmekten diyordu. Kaporta dükkanı kendine aitti. En sonunda dükkanı sattı. Lanet olsun, haram zıkkım olsun dedi alacaklarını almadan köyüne döndü. Köyde ki evini bir kaç kere bakımdan geçirmişti. Çaycuma'nın bir köyünden. Bağ bahçe berbat durumdaymış. Bahçe malzemeleri satan yerlerden biçme, kazma makineli almış. Bağını bahçelerini tertemiz etmiş. Buraları işlemeye başlamış. Babasıyla annesi yaşlanmış. Ahırdaki ineğini Taci ağabeye vermişler. Adam köye gidince bambaşka biri oldu çıktı. Sağlığı yerine geldi, bahçesinde yetişen sebze ve meyveleri Zonguldak'a getirip burada satıyor. Eşiyle birlikte köy hayatına devam ediyorlar. Anasıyla babasının öldüğünü duydum. Allah rahmet eylesin. Kendisine de sağlıklı günler diliyorum. Gelelim Lokantacı Kemal Ağabey'e. Yıllarca çalışıp didindi ama bir arpa boyu ileri gidemedi. Sonunda baktı olacak gibi değil. Devretti lokantayı. Çünkü çok iyi niyetli bir insandı. Hıyarı görse tuzla giderdi. Sonunda Kemal ağabeyde köyüne döndü. Mengen tarafında ama hangi köy olduğunu bilmiyorum. Keyfi yerindeymiş. Geçenlerde oğluyla karşılaştık. Babam ve anam hayatlarından çok memnunlar dedi. Bende memnun oldum. Dostlarımın memnuniyetinden dolayı. Allah sağlık sıhhat versin bunlara.