Kimse padişah değil

KİMSE PADİŞAH DEĞİL Ben yıllarımı siyaset içinde geçirdim. Neler gördüm neler. Kıç bile olamayacak insanların baş olduğunu gördüm. Lacivert takım elbise kırmızı kravat. Oldun iste siyasetçi. Bilgin fikrin olmasın. Doldurma akılla dolaş. Giyim kuşam güzel olsun. Birde cebinde para. Oldun işte siyasetçi. Bir dönem partisinin yönetim kurulu üyeleri aklıma geliyor. Gülsem mi ağlasam mı diyorum. Bunlar Zonguldak siyasetine yön veren insanlardı. Adam TTK'da çalışıyor. O dönemin TTK genel müdürünü azarlıyor. Bu genel müdürü benim amirim demiyor. Yönetim kurulu üyesi. Herkese fırça kayabilir. TTK'ya işçi alımlarında dönen dolaplar. O dönemin TTK genel müdürü darp edildi. Yönetim kurulu üyesinin istediği adamların bir kaç tanesini listeye dahil etmediği için. Aldığım bazı duyumlar beni zaten çıldırttı. Köylerden işe girecekler için para isteyen yöneticiler. Parası olmayanların karısının boynunda ki altınlara göz koyanları mı ararsın. Öyle bir dönemdi ki "Atla it izi bir birine karıştı" Siyasetten menfaat umanlar. Siyasi hayatları bittikten sonra perişan hallere düştüler. Bazıları da her dönem bir yerlere aday adayı olurlardı. Ama asla aday gösterilmezlerdi. Onlar piyondu. Şahın piyonları. Sabahtan akşama kadar şahın etrafından ayrılmazlardı. İşlerine de gitmezlerdi. Şah bunların müdürlerini arar aylarca işe gitmedikleri olurdu. Bunlar uzaktan kumandayla çalışırlardı. Düğmelerine bastıkları zaman her yere koştururlar, her denileni anında yaparlardı. Zamanla bunlar şahlarına zarar vermeye başladılar. Fikri ve zikri olmayan insanlar. Zamanla kendilerini kaf dağında görmeye başladılar. Ne zaman ki bu kaf dağında bir fırtına çıktı. Çimene düştüler. Yine de akıllanmadılar. Ölene kadar ne o takım elbise üstlerinde çıktı. Ne de o hırsları bitti. Zaman değişiyor. İnsanlar değişiyor. Ama piyonlar hala piyon. Uzaktan koumandalılar. Düğmelerine bastıkları zaman çatır çatır çalışıyorlar. İsimler değişiyor sadece. Fikirler zikirler aynı. Su almış kafalarını çalıştırmaya çalışyorlar. Ama nafile. Onlar alışmış düğmelerine basınca çalışmaya. Devir değişiyor. Ama piyon piyondur. Şahlarının etrafında dönüp duruyorlar. Sibel Can'ın şarkısının nakaratıyla bitirelim. Bu devirde kimse sultan değil Hükümdar değil bezirgan değil Bu kadar güvenme hiç kendine Kimse şah değil padişah değil Kalın sağlıcakla. Anlayan anladı. Anlamayana da anlayanlar anlatsın.