Mabadınızdan gazel okumayın / Zorbanın haksızlığı / Binbir surat Akın Kavi

Zonguldak’ta, Son günlerde, İşçi alımlarına yönelik tuhaf açıklamalar okudum. Neymiş, TTK işçi alımında, Yabancı uyruklular, İşe girecekmiş. Saçmalığa bakar mısınız? Türkiye’nin en kurumsal kurumlarından birine, TC vatandaşı olmayan biri, Alelade şekilde, İşe girecek öyle mi? Yani buna, Çocuklar inanmaz. Öyle bir iddia. Hele ki, Kamuoyu Zonguldak dışından, İşçi alınmasına bile tepki gösterirken, Yetmedi, Bir Türk olmayan biri mi işe girecek? Bu şehrin saçmalıkları bitmiyor. Sizin yabancı uyruklu dediğiniz adam, Ancak, Kayıt dışı istihdam ile çalışabilir. Veya çalışma izni falan olacak. Yoksa, Geri kalan her söz, Mabadınızdan gazel okumaktır. Toplumu ve şehri germenin manası yok. Saçmalamayalım lütfen. *             *             *              *             *             *             *             *              * Öyle ya bazen, Kavgandan da, Dövüşten de, Aşktan da, Sevdadan da bunalıyor insan. Hele ki, İki yüzlüleri görünce, Daha bir tadı kaçıyor insanın. Ufak hesapların, Yol ayrılıklarının, İkircikliğin… Neyse! Müşfik Kenter’in o güzel şiiri ile bitireyim. Olmak veya olmamak şiiri. * Yoksa, Kim göğüs gerebilir kırbaçlı ömrün cefasına, Zorbanın haksızlığına, küstahın hor görmesine, Karşılıksız kalan sevginin çektirdiği acıya, Adaletin yavaşlığına, yönetimin kibrine, Değersizlerin sabırlı erdemleri ezmesine Kim katlanır-çıplak bir hançerle kendi hesabını Görüp huzura kavuşmak varken? Kim dayanır sanki Ağır yaşam yükü altında inleyip ter dökmeye, Ölümün ardından gelecek bir şeyden korkutmasa? Keşfedilmemiş bir ülkedir ölüm: Sınırlarını Aşan hiçbir yolcu dönemez. Yürek şaşakalır da Sineye çekeriz alışık olduğumuz dertleri- Hiçbir bilgimiz olmayan belâlara atılmaktansa. İşte bu bilinç, korkağa çeviriyor hepimizi; Kaygıdan düşen gölgeler hasta edip solduruyor İradenin yürekten kopup gelen canlı rengini- Ve yüce önem taşıyan, umut dolu atılımlar Hep bu düşünceye kapılıp ters yönlere giderek Eylem adına lâyık olmuyorlar artık. *             *             *              *             *             *             *             * Zonguldak Valisi Osman Hacıbektaşoğlu, Kenti tanımaya başlıyor. Bu noktada, Ziyaretçilerini kabul ediyor. Gazetecisi var. İş adamı var. Siyasetçisi var. Gazetecimsi, Gazeteci benzeri ziyaretçileri de var. Mesela Akın Kavi, Vali beyi ziyaret etmiş. Valilik, Sayın Kavi’yi Elmas Tv Genel Müdürü olarak tanıtmış. Künyelerinde öyle. Ama Elmas Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni olan Akın Kavi ne olacak? Beyefendide öyle çok makam var ki! İstediğine genel müdür, İstediğine genel yayın yönetmeni. Ne acayip değil mi? Bin bir surat Akın Kavi! Ben şimdi Vali beye gitsem, Elmas Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni Akın Kavi desem, Tanımayacak. Akın Kavi’nin kendisini Elmas Gazetesi Genel Yayın Yönetmeni diye tanıttığı bir yere gitsem, Elmas Tv genel Müdürü desem, Yine kimse tanımayacak. Bu iş nasıl olacak? Herhalde makamın en büyüğünü kullanıyor. Genel müdür! Her şeyin müdürü işte! Genel yayın olunca, Açmıyor kendisini. Ne yapalım bizim e çilemiz buymuş.