Ben gelecek günlere bakarım

BEN GELECEK GÜNLERE BAKARIM Seçim geldi geçti. Kazanan ve kaybedenler belli oldu. Ak parti niye kaybetti. Emekli perişan durumda. Boş tencere seçim kaybettirdi. Büyük bir ağabeyimiz "Emin aylardır evime ne tavuk eti nede kırmızı et kapıdan içeri girmedi" Hanım soruyor " Sonumuz ne olacak bey" diyor. Çünkü ona her seferinde Ak partiye oy verdirdim. "Ona karşı mahcubum" "Onun için tepkimizi CHP'ye oy vererek gösterdik." Rahmetli babam anlatırdı kıtlık günlerini. Elde avuçta ambarda yokmuş. Bu olay ikinci dünya savaşı zamanı olmuş. Savaş kapıda. Devlet ne yapsın? Ambarları dolu olanların ambarları alttan burguyla delinmiş. Buğday ve mısırları çoğunu almışlar. Tabi ki aşar memurlarını unutmamak gerekir. Şimdi anlatıldığı gibi değil. Zorla cebren vatandaşın harmanında hasattan pay alınırmış. Aşar vergisini tahsil eden memur.  İslâm tarihinde genel olarak memur ve özellikle vergi memuru anlamında kullanılan bir terim.  Toprak ürünlerinden alınan zekât.  Ticaret mallarının devletler arası, bazen da devlet içi sınırlardan geçişinde alınan vergi. Ülkem insanı kötü günlerde omuz omuza vermesini bilir. Söz konusu vatansa canını bile seve seve verir. Şimdi durum öyle değil ki. Köylerde tarlalar bom boş. Buğday Mısır. Yulaf ve Arpa eken yok. Bahçelerin çoğunluğu sürülmemiş. Ekilmemiş. Yine de ufak tefek bağ bahçe işleriyle uğraşanlar. Bütçelerine çok güzel katkı sunuyorlar. Şehirdekiler ne yapsın? Ne bağları var nede bahçeleri. Köyleri bile yok. Ne yapsınlar. Devlet versin diye beklediler. Devlet vermedi. Onlarda iktidara oy vermediler. Artık gelecek günlere bakacağız. Sağlıcakla kalın.