Ayşe tatile çıkmış biz sabah öğreniyoruz / Keşke bizlere Teksas, Tommiks okutmasalardı

AYŞE TATİLE ÇIKMIŞ BİZ SABAH ÖĞRENİYORUZ   Kıbrıs barış harekatının 50. yılı. O yokluklar içinde o harekatı yapmak çok mu çok zordu. Bu millet o zorlukları aşmasını bildi. 1974 yılında 13 yaşındaydım. O günleri çok iyi hatırlıyorum. Askerlik şubesinin önü mahşeri kalabalık. Askerler şubeye girilmesin diye önlem bile almışlardı. O günkü heyecan ve gururla ben bile o yaşta asker olmak istedim. Demek ki ülkesi için can vermenin yaşı yokmuş. Yaşlı amcaları bir görseydiniz. Şimdi bu yazıyı yazarken bile gözlerim doluyor. Yetmişin üzerinde bir ağabeyimiz hüngür hüngür ağlıyor. Biz kendisini omuzunda ipi olan bir hamal olarak tanırdık. "Ne olur beni askere alın" diye. "Silah atamazsam mermi taşırım" diye askerlik şubesi komutanına yalvarıyordu. Yaşlı bir kadın oda çok ağlıyordu. Onun oğlu harekata katılmış. Evin tek çocuğuymuş. "Beni de alın ben onlara yemek yaparım" diyordu. Yanlış bilmiyorsam oğlu harekattan bir kaç gün sonra şehit olmuş. Biz Türk milleti olarak böyle zamanlarda tek yumruk olmasını biliriz. Bizim evde televizyon olmadığı için saat başı haberleri radyodan dinlerdik. Bir tek bizin evde değil. Kahvehanelerde, lokantalarda, bakkallarda herkes radyo başındaydı. Nerede radyo görürülerse başına toplanır haberleri dinlerdik. O günlerde sağcısı solcusu birlik ve beraberlik içine girmişlerdi. Onların kafalarında sağ sol yok. Sadece vatan vardı. Böyle insanların yaşadığı bu ülkeyi kim yıkabilir. Canını verir ülkesine sahip çıkar. "Ne mutlu Türküm diyene" KEŞKE BİZLERE TEKSAS TOMMİKS OKUTMASALARDI. Türklerin çizgi romanlarını bolca yapıp takip etseydik. Mesela Tarkan çizgi romanı Hürriyet gazetesinin sabah gelmesini beklerdik. Sezgin Burak'ın çizgisinden. Allah rahmet eylesin. Karaoğlan soluksuz okurduk onları. Çekilen filmlerine borç bulup giderdik. Abartılmış olsa da zevkle seyrederdik. Türk askerinin Kıbrıs'taki kahramanlıkları çizilseydi keşke. Kendi askerimizi kendi insanımızı okusaydık. Büyük taarruzda bir kaç gariban askeri ön plana çıkarım hikayelerini yazsaydınız. Bizler ,Siving Teksas, bunları özgürlük savaşçısı olarak okuttunuz. Halbuki bunlar Kızılderililerin özgürlüklerini ellerinde alanlar. Biz sadece Ülkesi için çarpışan seve seve ölüme gidenlerin torunlarıyız. Onun için özgürlüklere gem vuranları sahte kahramanlarını değil gerçek Türk kahramanlarını ortaya çıkarıp yazın. Genç nesil bunlarla büyüsün. Tarihinle gurur duysun. İnşallah bundan sonra kendi kahramanlarımız yazılır çizilir. Sağlıcakla kalın.