KÖR KENDİ İŞİN KENDİN GÖR

Eskiden herkesin eli keser testere tutardı.
Evlerinin ufak tefek tamir işlerini kendileri yaparlardı.
Geçenlerde arkadaşımın oğlu usta arıyor.
Evde ki mutfak dolabının kapağı düşmüş.
Eline bir tornavida alıp onu yerine takamamış.
Halbuki babası marangoz ustasıydı.
Oğluna tornavida bile tutmayı öğretememiş.
Bir usta buldu evine getirdi.
Kapağı yerine taktırdı.
İki yüz lira vermiş.
İnanın on dakikalık bir iş.
Gidip bende yapardım onu.
Gitmedim öğrensin dedim.
Sonra gördüm onu öğrendin mi dedim.
Evet öğrendim dedi.
Bir daha dolap kapakları düşerse kendim yaparım dedi.
Gidip tornavida çekiç pense gibi aletler aldık ona.
Eğer evdeki ufak tefek tamir işlerini yapamıyorsan, olmaz.
Bir çivi çaktırmak için usta araman gerekir.
Yada çok paralı olman lazım.
Bizim çocukluğumuzun çoğunluğu köyümüzde geçerdi.
Okullar tatil olunca köyümüze giderdik.
Köyde herkesin takım sandığı vardı.
Kendi işlerini kendileri görürdüler.
Eski evimizin bazen çatısı akardı.
Dedem çıkar akan yeri aşağıdan işaretler.
Sonra çıkar üstüne kırık kiremitleri değişirdi.
Yada kırılan çatı tahtalarını değiştirirdi.
Eski insanların evinde olmazsa olmazları vardı.
Kazması, küreği. baltası, keseri, testeresi, değişik ebatlarda çivileri.
Bunlar evlerin tamirat tadilat işlerinde kullanılacak takımlar.
Bizde büromuzun bahçesinde ki tamir işlerini kendimiz yapıyoruz.
Her türlü takımımız var.
İhtiyacını duyduğumuz takımları gidip satın alıyoruz.
Bahçemde bulduğum yüz- yüz elli yıllık bileme taşı var.
Onu çalışır duruma getirmeyi düşünüyorum.
Nasıl çalıştığını biliyorum onun.
Ayak ve kol yapılacak.
Kesici aletlerin tümünü burada bileyeceğim.
Havalar biraz ısınsın ondan sonra.
Bu günlük bu kadar.
Sağlıcakla kalın.