BİZDE KÖY DÜĞÜNÜ DERLER

Sosyetenin böbürlenerek yaptığı kır düğünlerini biz köylerde yıllardır yapardık.
Bir bardak kola ve kurabiyeyle geçiştirmezdik.
Üç gün üç gece düğün olurdu.
Orkestra değil davul kırnata köçekle olurdu köy düğünleri.
Yaş pasta değil kazanlarda yapılan yemekler misafirlere sunulurdu.
Horata, gelin alma, son gün duvak.
Masalar kurulur içkiler su gibi akardı.
Bizim düğünlere kır düğünü denmez köy düğünü denirdi.
Kız ve oğlan tarafının maddi güçleri yerindeyse bu köy düğünleri muhteşem olurdu.
Gelen misafirler birinci gün başlar yemeye içmeye son güne kadar devam ederdi.
Artık dediğim gibi köylülerde şehirli olmaya başladı.
Düğünler, düğün salonlarında yapılır oldu.
Sosyete köy düğünleri gibi yapmak istiyor ama kibarlık işte kır düğünü adını koymuşlar.
Bu düğünler ise bir kaç saatte bitiyor.
Gençler gizli yerlerde içki içiyor.
Kimseye çaktırmıyorlar.
Ama sallanmadan duramıyorlar.
Yada çok içtiklerinde ağaç diplerinde sızıyorlar.
Köy düğünleri bayram yeri gibi olurdu.
Horata gecesi seyyar satıcılar gelir görünen bir yere tezgahlarını kurarlardı.
Bira, gazoz, cevizli helva, akide şekeri ,halkalı şeker ve sigara satarlardı.
En çokta satılan cevizli helva olurdu.
Bu satıcılar nerede bir düğün varsa orada olurlardı.
Tezgahlarının başlarında uyurlar.
Tabi bir kişi nöbetçi kalırdı.
Hırsızlık olmasın diye.
Yine de hırsızlık olurdu.
Kaşla göz arasında.
En çok bira ve sigara çalardı çocuklar.
Gruplar halinde gelen misafirlere yerlere kilim serilir sofra kurulurdu.
Boğalar kesilir.
bir çok tavuk satın alınıp kesilir misafirlere ikram edilirdi.
Kimse artık böyle düğün yapmıyor.
Eskiden Almanyalılar yapardı yada köyün zenginleri.
O düğünler gibi düğünü yapmak çok para gerektirir.
Şimdi ki parayla milyonları geçer gibi.
Sosyetenin kır düğünleri asla  eski köy düğünlerinin yanından bile geçemez.
Biraz nostalji yapalım dedik.
Sağlıcakla kalın.